به گزارش روز چهارشنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا از روابط عمومی و امور بین الملل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، متن كامل پیام 'سید محمد حسینی' به شرح ذیل است:

دنیا اكنون بیش از هر زمان دیگری به سعدی و فرهنگ انسانی و زبان اخلاق‌گستر او نیازمند است.

صبر بسیار بباید پدر پیر فلك را

تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید

افصح‌المتكلمین، استاد سخن، شیخ مصلح الدین سعدی شیرازی، به‌ حق برگ زرین ادب و فرهنگ معنویت‌گستر ایرانی است. این 'مرغ سخندان' كه 'هنوز آواز می‌آید به معنی از گلستانش'، درس‌ آموخته مدارس دینی نظامیه بود و دانش‌اندوز محضر سهروردی‌ها. آنچه از نظم و نثر، از او باقی است، به ‌واقع دفتر معرفت است و كتاب حكمت. قصایدی توحیدی و اخلاقی سعدی، قرن‌ها است كه زمزمه اهل دل و معرفت‌پیشگان است. آن اندازه كه زبان پارسی، وامدار نظم و نثر این قله آسمان‌گون است، وامدار هیچ شاعر و نویسنده دیگری نیست.

از بخت ‌‌یاری ایرانیان است كه بزرگترین نویسنده و شاعر آنان، دانشمند و اندیشه‌گر و اخلاق‌گرا‌ نیز بوده است. در بوستان و گلستان او، فقط سخن از بهار و طبیعت و باران و یاران نیست. بوستان او، گنجینه‌ای است از معرفت‌های دینی و آموزه‌های‌ انسانی كه در آن هم از 'عقل و تدبیر و رای' سخن است و هم از 'احسان' و 'عشق' و 'تواضع' و 'رضا' و قناعت» و 'توبه' و 'مناجات'. اگر دیگران هنر و قلم خویش را اسیر چشم و ابروی یار و قد و قامت دلبران كردند، سعدی گلستان همیشه‌ سرسبزش را نذر 'اخلاق درویشان' و 'فضیلت قناعت' و 'فوائد خاموشی' و 'عشق و جوانی' و 'تأثیر تربیت' كرده است.

به ‌راستی كه چه بخت بلندی است مردمی را كه شاعر بزرگ آنان، دیوان خویش را با قصیده‌ای بیاغازد كه درسنامه توحید است و مشق عرفان و اخلاق. آن كدام شاعر و از كدام ملت است كه به زبانی سحر آمیز و دلنشین، بنی‌آدم را اعضای یك‌پیكر بخواند و آفرینش را گوهر یكتا؟ سعدی است كه یار و دلدار را بهانه می‌كند تا از آرزوی دیدار 'یار غایب' بگوید.

دیدار یار غایب، دانی چه ذوق دارد؟

ابری كه در بیابان بر تشنه‌ای ببارد

سعدی، آموزگار بزرگ اخلاق و تربیت و دلدادگی به ‌جهان‌ آفرین است. او به جهان خرّم است؛ اما نه از آن رو كه جهان، حجله‌گاه عیش و عشرت و شادخواری است. از آن رو كه 'جهان خرم از اوست' پس:

سعدیا، گر بكَند سیل فنا خانه عمر

دل قوی دار، كه بنیاد بقا محكم از اوست

طبیب دل‌ها بود و داروگر جان‌ها: 'اگر شربتی بایدت سودمند/ ز سعدی ستان تلخ‌داروی پند.' گویی این روزها و سال‌های ما را می‌دید كه گفت: 'هفت كشور نمی‌كنند امروز/ بی‌مقالات سعدی انجمنی' پایه خویش را می‌شناخت و دُرّ دری را به پای خوكان نریخت. اگر سخنش بر دل می‌نشیند، همه از صنعت و عبارت نیست. از آن است كه 'هرچ از جان برون آید نشیند لاجرم بر دل'.

تا سعدی و سعدی‌دوستان، در این ملك نفس می‌كشند و گام برمی‌دارند، این سرزمین پاك، گهواره خرد و مهربانی است. رهپوی طریق پیمبران است و آرزومند جمال آل محمد، كه 'سعدی اگر جوانی كنی و عاشقی/ عشق محمد بس است و آل محمد' چنین است كه پیر راحل و پیشوای خردمند ایران اسلامی، خمینی بزرگ، به زبان شعر و از سر تواضع گفت:

شاعر اگر سعدی شیرازی است

بافته‏‌های من و تو بازی است

و چه زیبا و گویا گفته است خلف صالح آن امام بزرگ، مقام معظم رهبری، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: 'تجلیل ‌سعدی، تنها تجلیل شعر و نثر شیوا نیست، تجلیل اخلاق و حكمت و معرفت بلیغ و رسا نیز هست، و در این دوران كه انقلاب مبارك اسلامی پهنه زندگی ما مردم ایران‌زمین را قلمرو ارزش‌های اسلامی ساخته، و حكمت و معرفت را در جایگاه شایسته خود نشانیده، بجاست كه ذكر جمیل سعدی بر زبان ارزش‌گزاران آن ارزش‌ها و یاد او در خاطر رهروان آن وادی‌ها مكرر و مؤكد گردد.'

اكنون، از پس سده‌های بسیار، ماییم و سعدی كه حلاوت سخنش جان‌ها را گِرد شهد معرفت به پرواز درمی‌آورد و ما و همگان را ناگزیر از اقرار و خاكساری به مقام این فرزانه همه دوران‌ها می‌كند. ماییم و دنیایی كه اكنون بیش از هر زمان دیگری به سعدی و فرهنگ انسانی و زبان اخلاق‌گستر او نیازمند است، فرهنگ و زبانی كه به ما بگوید:

بنی آدم اعضای یك‌پیكرند

كه در آفرینش ز یك گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار

یكم اردیبهشت ماه در تقویم رسمی كشور، روز بزرگداشت سعدی نامگذاری شده است.

فراهنگ ** 1355 ** 1071